Milka Triple Choco Cocoa

Przedobrzyli?

To zabawne jak czasami nadzieje z dzieciństwa wracają już w dorosłym życiu. Przykładowo  ostatnio przyłapałam się na myśli, że fajnie byłoby dostać gorączki żeby nie iść do szkoł… pardon, nie iść do pracy. Różnica jest taka, że w odróżnieniu od 10-letniej mnie, nie będę grała roli w filmie „Grypa i ja: czemu powinnam zostać w domu”. Głównie dlatego, ze praca to nie szkoła i tam, jak przypuszczam, nie przejdzie podpisane przez matkę usprawiedliwienie.  A iść do lekarza bez prawdziwych objawów  żeby wyłudzić zwolnienie to  tak głupio i źle bym się z tym czuła. Więc jedynie pozostaje mi codziennie rano, zwlekając się z łóżka, dumać nad beznadziejnością ludzkiego życia.

Milka Triple Choco Cocoa, czekolada mleczna z mleka alpejskiego z kremem kakaowym, nadzieniem z płynnej czekolady oraz pokruszone ciastka kakaowe. Gapiąc się w sklepie na tą czekoladę nie mogłam przypomnieć sobie czemu nie chciałam jej wcześniej kupić, a pamiętałam, że nie chciałam. Cóż, dopiero w domu, a dokładniej przepisując opis, przypomniałam sobie czemu nie chciałam jej kiedyś tam spróbować. Płynna czekolada i tyle w temacie. Jeśli nie mogę tego pić ze szklanki, butelki czy puszki to nie chce mieć nic słodkiego i płynnego. Jednak jak komuś się w sklepie śpieszy i nie czyta TEGO CO POWINNO SIĘ PRZECZYTAĆ to kupuje produkt, który normalnie by się olało. Może jednak nie będzie tak źle, ostatecznie nie jest to wersja karmelowa, która zapewne dokonałaby nieodwracalnych posklejanych  szkód  w moim najbliższym otoczeniu.

Smak: trzy kostki, każda (teoretycznie ) posiada inne nadzienie. Czysty chaos, tyle powiem. Zapach czekolady jest typowo „milkowy”: słodko-mleczny-czekoladowy.  Jej smak również niczym nowym nie zaskakuje. Dla miłośników typowej fioletowej krowy będzie to strzał w dziesiątkę. Jak dla mnie jest nieco za słodka, ale ja już jakiś czas temu twierdziłam, że mi odporność na cukier znacznie spadła i znaczna część dawnych ulubieńców jest dzisiaj dla mnie za słodka. Jednak, mimo przecukrzenia, mogę przyznać, że czysta czekolada była w porządku. Nieco tłustawa, ale bez posmaku taniego tłuszczu czy zepsutego mleka. Gładko się rozpuszczała w ustach i nie miałam wrażenia, że przeżuwam plastik, jak to czasami się zdarza z tanimi czekoladami.

Na pierwszy gryz wzięłam kostkę z tak jakby spiralą. Jakie to szczęście! Ta kostka posiadała nadzienie płynne. Jedyne dobre było to, że nadzienie  było na tyle gęste, iż nie wylewało się z czekolady. W opisie było  napisane, że jest to „płynna czekolada”. Polemizowałabym. Jak dla mnie jest to nadzienie zrobione  z kakao i bardzo słodkiego syropu. Z przewagą syropu. Nie smakowało mi, było za słodkie i za mało czekoladowe. Nope, następna kostka.

Następna kostka posiadała fale… albo sama nie wiem co, mi to najbardziej przypominało fale i już. Ta część była znacznie lepsza, to ta z ciastkami kakaowymi. Chrupiącymi, intensywnie kakaowymi i fajnie urozmaicającymi całą czekoladę. Trzeba przyznać, że Milka zna się na robieniu produktów czekoladowych z ciastkami. Cała tabliczka mogła taka być.

Ostatnia kostka posiadała nadzienie z kremem kakaowym. I to również było strzałem w dziesiątkę. Krem był intensywnie kakaowy i przypominał mi nieco przypalone ciasto murzynek. Nieco maślane, nie za słodkie, nawet wręcz z nutą cierpkości, która łagodziła słodycz czekolady. Mogłabym z łatwością zjeść całą tabliczkę z takim nadzieniem.

Dwa na trzy nadzienia okazały się jak dla mnie hitem. Tylko jedno było kitem. Jest to całkiem dobry wynik, ale nie idealny. Pozostają niezmienna w swojej niechęci do płynnych wypełnień tabliczek.

Ocena:6,5/10

Kaloryczność: 100g/ 520kcal

Cena: około 3zł

Gdzie kupiłam: Bi1

Wydaje mi się, ze następny tydzień będzie bardzo ciężki w pracy. HELP.

Pa

Goplana Joy&Me

Gdzie ta joy?

Jak nie ma się pomysłu co kupić to kupuję się byle co. Ale byle co nie może być byle czym. Bez sensu? Trochę tak, ale to głównie skutek tego, że nie potrafię sklecić prostego logicznego zdania. Gdybym kupowała prawdziwe byle co, to po prostu brałabym słodycze z półki nie patrząc czy to już było, czy posiada składnik którego nie znoszę itepe itede. Moje byle co zostaje wybrane gdy przejdzie próbę trzech pytań:

      Czy ja to jadłam i opisywałam na blogu?

            Czy chce to zjeść?

      Czy cena jest odpowiednia do jakości?

Oczywiście mogą zdażyć się powtórki, świetnej pamięci nie mam. Ale co do tego produktu to jestem pewna, że go nie jadłam.

Goplana Joy & me: dekorowany smakołyk waflowy z kremem o smaku czekoladowym, nadziewanym masa owocową  z sokiem pomarańczy, oblany czekoladą. Uff, krócej by nie można??? Goplana och Goplana, czegoż na boku opakowania macie anglojęzyczne napisy skoro jest to polski produkt przeznaczony na rynek polski*? No i oczywiście mamy też do czynienia z moimi ulubionym stwierdzeniem „o smaku”. Bo czemu by użyć prawdziwego kremu czekoladowego, no bez przesady, bez szaleństw proszę, tu nie Bristol! Jedyne co mogę pochwalić to opakowanie, bardzo zachęca do kupna, na tyle że przymknęłam oko na firmę, jakość i dodatek pomarań… a pardon „pomarańczy”, który mi się już jakiś czas temu znudził w połączeniu z czekoladą.

*Nie odrzucam możliwości, że część idzie na eksport, ale czepiać się muszę!

Smak: forma „smakołyku” nieco mnie zaskoczyła. Spodziewałam się , że te kulki będą złączone razem, jednak okazało się, że w opakowaniu są trzy oddzielne praliny. Bo jak na moje oko są to praliny, ino bez bombonierki. O wyglądzie nie będę się rozpisywać, wystarczy stwierdzić, że ozdoby pochodzą najpewniej ze szkoły „Nie-innowacyjne mazanie po taniości”. Zapach jednak nie  był taki zły, taki czekolado-deserowy.

Zapach mnie oszukał. Czekolada nie jest deserowa. Właściwie całe moje jestestwo protestuje przeciwko nazywaniu tego czekoladą. Jest to tłuszcz wymieszany z małą ilością sklepowego kakao i dużą ilością cukru.  Tania polewa, która owszem, może smakować, ale nie jest czekoladą. Zaś pomarańczowe paski smakują słodko i sztucznie cytrusowo.

O opłatku nie ma co wiele pisać, wiadomo, noc nowego pod tym względem nie wynaleźli. Zaś pod opłatkiem czai się krem „o smaku”. O smaku sama nie wiem czego, bo to też obok czekolady nawet nie stało. Jest słodki, nieco musowy, może z delikatną sugestią taniego kakao dla dzieci, ale znowu, nie ma w tym nic czekoladowego. Oprócz koloru, ale to się nie liczy.

Sok pomarańczowy to właściwie gęsty syrop  z dowalonym aromatem pomarańczowym. Przyznam, że jest intensywnie pomarańczowy, ale jest też intensywnie przecukrzony i intensywnie lepki. Nie na mój gust.

Jakby to powiedzieć, dostałam to czego mogłam się spodziewać po marce, cenie i składzie. Zaletą tego produktu jest wielkość, można taką kulkę wpakować do paszczy i szybko przełknąć dostarczając sobie dawkę cukrowego paliwa. Lepiej nie analizować smaku, naprawdę, lepiej nie. Tak samo jak składu, którego nie zamieściłam, żeby was nie straszyć. I z powodów technicznych: duża ilość drobnego druku nie sprzyja dobrej jakości zdjęciu. Więc tego, jestem pewna, że ta słodycz was nie zabije i możecie spróbować, ale ja bym sobie darowała takie „dekorowane smakołyki”.

Ocena:3/10

Kaloryczność: 100g/545kcal

Gdzie kupiłam: Stokrotka

Cena: poniżej 2zł

Dwa dni w tygodniu to zdecydowanie za mała ilość na odpoczynek po pracy.

Pa

Zotter Typically Austria

Austriacki makowiec

Kiedy człowiek uświadamia sobie, że jest prawdziwie, prawdziwie dorosły? Zdmuchując 18 świeczek na torcie, idąc głosować podczas wyborów? A może gdy zaczyna studia, wyprowadza się z domu lub płaci swój pierwszy, własny rachunek za prąd, gaz cokolwiek innego?  Jest też inna możliwość, człowiek stwierdza jaki jest już stary, gdy cieszy się ze prezentu w postaci skarpetek*, a kupno odkurzacza wzbudza dreszcz ekscytacji**. Dobrze jest jednak znaleźć równowagę i nie dać się przytłoczyć „rozwadze i odpowiedzialności” i zachować trochę dziecięcej radości Jak podczas jedzenie tej tabliczki.

*nieważne ile skarpetek ostatnio się kupiło, zawsze będzie ich za mało. Przypuszczalnie pralki podczas wirowania zaginają naszą przestrzeń przez co część skarpetek ląduje  w innym wszechświecie. Logiczne

** co nie znaczy, że polubiłam sprzątanie. Jednak łatwiej jest przeklinać kurz i swoje życie, gdy nie ma się zadyszki spowodowanej dźwiganiem, ciągnięciem i myciem ogromnego odkurzacza wodnego.

Zotter Typically Austria, górska mleczna czekolada, nadziewana kremem z szarego maku, nugatem z orzechów włoskich i cynamonem. Podczas ostatniego zamówienia miałam lekkie problemy z Zotterem, bo chciałam tabliczkę  hand scooped, ale bez dodatku alkoholu. A w ofercie były głównie czekolady nadziewane z alkoholem. Te zaś które były nieliczne bezpieczne dla abstynentów  dzieliły się 1)na te które jadłam,  2) mało obiecujące 3)o to mogę wybrać. Nie muszę dodawać, że najmniej produktów było w kategorii 3, właściwie tylko dwie czekolady się do niej zakwalifikowały I właśnie jedną z nich widzicie na zdjęciu powyżej.

Napis „górska mleczna czekolada” jednoznacznie kojarzy mi się z Milką. Jednak w tym wypadku fioletowa krowa przegrywa z kretesem, gdyż Zotter może i jest mleczny, lecz jest i również wysoko-kakaowy. 50% kakao to liczba po którą czasami i deserowe tabliczki niektórych marek nie osiągają. Przy tym kolejnym czynnikiem „wow” jest makowe nadzienie, przy którym kolejna czekolada z niby deserowym wypełnieniem wydaje się być równie ciekawa co kompendium wiedzy o zbieraniu zboża w XIII wieku. Nie zajmując więcej czasu łapcie tylko dwa  linki do innych recenzji.

Smak: zapach jest oszałamiający. Od razu moje myśli powędrowały ku świętom. Tak, świętom, liczba mnoga. Cynamon przywoływał bożonarodzeniowe ciasta, zaś aromat maku zdecydowanie przypominał wielkanocny makowiec.

Warstwa czekolady nie była zbyt gruba, nad czym trochę ubolewam, gdyż jej smak zachwycał. Głęboka w swej kakaowości jednocześnie posiadała delikatną  słodycz i śmietankowość typową dla dobrych mlecznych czekolad. Przypomniała mi czemu tak bardzo lubię wysoko-kakaowe czekolady mleczne, są one idealnie pomiędzy dziecięcą prostotą słodkich „mleczaków” a ciemną wytrawnością gorzkich

Podczas jedzenia stwierdziłam, że najlepsza metodą jest nie oddzielanie od siebie poszczególnych warstw, bo w ten sposób traciły większość uroku, ale po prostu wgryzienie się w całość. Wtedy w moje kubki smakowe z całą mocą uderzył smak mazurka z makiem i orzechami. Zatopiony w mlecznej warstwie mak nie był na tyle liczny żeby przeszkadzać, ale było go na tyle dużo, że jego smak prawie przytłaczał, w pozytywnym sensie. Jednak warstwa nugatu orzechowego nie pozostawała daleko w tyle. Dawała delikatną cierpkość i drzewny charakter, który podkreślał świąteczność czekolady. No i ten cynamon. Cudo. Nawet jakbym nie wiedziała, ze znajduje się w tym cynamon, to od razu bym zgadła. Jednak przyznam, że był on wyważony, tak ja i cała reszta.

Nie będzie długo: Zotter Typically Austria jest „must have” dla wszystkich miłośników makowców i wszelakich słodyczy z makiem. Nie było w nim absolutnie nic do czego mogłaby się przyczepić. Nie dziwię się pozytywnym recenzjom, bo ta czekolada jest warte każdej pochwały.

Ocena:10/10

Kaloryczność:

Gdzie kupiłam; foodieshop24

Cena: 16zł

Część dzisiejszej notatki została napisana przed piątkiem 03. Pewnie w niektórych fragmentach to widać. przez ostatni tydzień doszłam do wniosku, że im więcej robię tym lepiej dla mnie. Jeśli nie skupiam się nad czymkolwiek to moje myśli powoli wędrują ku koszmarnej nocy z czwartku na piątek i zaczynam ryczeć. Nawet teraz.

Pa 

Przerwa

W tym tygodniu wpisu nie będzie. Dzisiaj w nocy umarł mój kot i nie jestem w stanie dokończyć recenzji. Mam nadzieję, że rozumiecie. Może uda mi się zamieścić wpis w następną niedzielę. Nic nie mogę obiecać.Tak samo nie będę na chwilę obecną komentować wpisów na innych blogach, nie dam rady udawać dobry humor.